Έλλη Κοκκίνου: «Προσπάθησα να μη γίνουν έτσι τα πράγματα, το πάλεψα πολύ»

Είναι βρά δυ Τετάρτης και έχει έρθει στη Βούλα από το σπίτι της μαμάς της, στη Βάρκι ζα, αφού έχει βάλει το μικρό για ύπνο. «Αυτές τις μέρες μένουμε στη μαμά μου γιατί εδώ το σπίτι δεν είναι ακόμη κατοικήσιμο. Μου φαίνεται περίεργο, είναι αλήθεια, που μένω στη μαμά μου. Σαν να γυρίζω πίσω λίγο. Φαντάζομαι ότι ακόμα πιο περίεργο θα μου φανεί από αύριο που θα είμαστε μόνοι μας σ’ ένα σπίτι ο Αλέξανδρος κι εγώ». Τις τελευταίες μέρες η επικοινωνία της Έλλης Κοκκίνου και του Παναγιώτη Βασιλειάδη έχει παγώσει. Έχουν συμ φωνήσει ότι εκείνος θα μπορεί να βλέ πει το παιδί όποτε θέλει (επιθυμία της Έλλης είναι να περνάει ίσως και κάποια βράδια μαζί τους, προκειμένου η μετά βαση του παιδιού στην καινούργια κατάσταση να γίνει ομαλά), αλλά δεν έχουν συζητήσει ακόμη καμία άλλη λεπτομέρεια του διαζυγίου.

«Έφυγα για την Αμερική πιστεύοντας ότι η απόσταση μπορεί να βοηθούσε τη σχέση μας. Έβλεπα το τέλος να έρχεται, αλλά δεν το ήθελα. Μου αρέσει η έννοια της οικογένειας, δεν ήθελα να χαλάσω μια σχέση τόσων χρόνων, για την οποία παλέψαμε τόσο πολύ, και πιο πολύ απ’ όλα μου άρεσε που άκουγα το παιδί μας να τρέχει μέσα στο σπίτι και να φωνάζει “μαμά”, “μπαμπά”!» λέει η Έλλη που συγκινείται κάθε φορά που μιλάει για το γιο της. Πριν από λίγο τον έβαλε για ύπνο στο σπίτι της μαμάς της και μαζί του θα πάει να κοιμηθεί μόλις τελειώσει τη συνέντευξη.

Η γυναίκα με τα μακριά καστανά μαλλιά, τα μεγάλα μάτια και τη σίγουρη φωνή δεν μοιάζει καθόλου μ’ εκείνο το κορίτσι που άφησε μια ερωτική απογοήτευση, πριν από δώδεκα χρόνια περίπου, να την παρασύρει σε μια εξαιρετικά δυσάρεστη περιπέτεια υγείας. «Όχι, όχι, δεν έχω καμία σχέση μ’ εκείνο το κορίτσι. Έχω σκεφτεί ότι, αφού έχω ένα υγιέστατο και ευτυχισμένο παιδί, δεν θα αρρωστή σω ποτέ ξανά για κανέναν, με όσο πάθος κι αν ξαναε ρωτευτώ». Η ώρα έχει πάει 2.00 το πρωί. Το τσάι στα ποτήρια έχει πια κρυώσει. Ο Αλέξανδρος θα κοιμάται βαθιά στο σπίτι της γιαγιάς του κι εκείνη βιάζεται πια να πάει δίπλα του. Στο Internet κυκλοφορούν φωτογρα φίες από τη μετακόμιση της Έλλης. Δύο φορτηγά που αδειάζουν κούτες από ένα σημείο της Βούλας σε ένα άλλο. «Όταν η μαμά μου αποφάσισε να χωρίσει, δεν είχε ούτε δουλειά ούτε συγγενείς ούτε έπιπλα ούτε λεφτά. Είχε μόνο μερικά ρούχα κι εμένα. Πόσο πιο τυχερή είμαι σε σχέση μ’ εκείνη» λέει συγκινημένη ενώ κλειδώνει την πόρτα πίσω της. «Προσπάθησα να μη γίνουν έτσι τα πράγματα, το πάλεψα πολύ» είναι η τελευταία της κουβέντα.

Περισσότερα στο People που κυκλοφορεί.