Ενα ακόµη κοινωνικό «παραµύθι», αυτό της γαµήλιας γκλαµουροτελετής, γίνεται αντικείµενο φτηνιάρικου ριάλιτι
Ποια είναι η τιµή ενός «ονείρου»; Είκοσι χιλιάδες ευρώκαι ένα ριάλιτι που σφραγίζει µε την αισθητική του «κρεοπωλείου» τα πρώτα βήµατα δυο ερωτευµένων ανθρώπων στην κοινή τους ζωή. Τόσο κοστίζουν ένα νυφικό - τούρτακαι µια δεξίωση προκάτ, που εξασφαλίζει ένα ζευγάρι αν συµµετέχει στο ανεκδιήγητης κακογουστιάς ριάλιτι του Αnt1 «Μην το πεις στη νύφη».
Η πρωτοτυπία του εγχειρήµατος έγκειται στο ότι το µπάτζετ το διαχειρίζεται ο γαµπρός, ο Γιώργος, ο οποίος αναλαµβάνει µόνος του να οργανώσει την εν λόγω τελετή διαλέγοντας ακόµη καιτο νυφικό,τα παπούτσια και τιςλοιπές περιποιήσεις αισθητικής της νύφης. Εκείνη, η Αθηνά,περιµένει στο σπίτι των γονιών της τη µεγάλη στιγµή. Σαν υποµονετικό κορίτσι που αφήνεται στα χέρια του εκλεκτού τής καρδιάς της σεµια πρόβα τζενεράλε της κατοπινής τους ζωής, όπου θα πρέπειπροφανώς ναπράττει το ίδιο. Και εκείνος οφείλει να αποδείξει πόσο έτοιµος είναινα γίνει οικογενειάρχης δίνοντας λύσειςοικονοµικές, πρακτικέςκαι γρήγορες. «Καθαρές» δουλειές και ευανάγνωστα τα µηνύµατα. Αλλωστε αυτού του είδους τα θεάµατα είναι η αποθέωση των κοινωνικών στερεοτύπων.
Είναι αλήθεια ότι η βιοµηχανία του γάµου είναι παλιά όσο και το παραµύθι της «νυφούλας», µε το οποίο µεγαλώνουν γενιές κοριτσιών µετατρέποντας τις ίδιες και τις οικογένειές τους σε εύκολα θύµατα µιας αγοράς, η οποία εκµεταλλεύεται ανθρώπινα συναισθήµατα και ψυχικές επενδύσεις για να «νοµιµοποιήσει» τη σκανδαλώδη κερδοσκοπία της µε αεριτζήδικα στολίδια.
Με αυτή την έννοια, το ριάλιτι του Αnt1 είναι τόσο ακραία αποµυθοποιητικό της διαδικασίας στην οποία υποβάλλονται οι µέλλουσες νυφούλες, ώστε θα µπορούσε να επιτελεί και κοινωνικό έργο. Να τελειώνουµε µε τους γάµους - πανηγύρια που πνίγουν τηνουσία ενός µυστηρίου στα ευτελή γαµπριάτικα και νυφικά γκάτζετ.
Κι όµως όχι. Τα κοντινά πλάνα στα χαµόγελα ευτυχίας, τα ρουφηχτάφιλιά έρωτα των δυο νέων και οι αλλεπάλληλες διαφηµίσεις των δωροθετών επιβεβαιώνουν απλώς τη µανιοκαταθλιπτική εµµονή σε ένα γαµήλιο ψευτοπαραµύθι, οργανωµένο έτσι ώστε να συντηρεί τη βουλιµία του καταναλωτή.
Γιατί µπορεί µεν να αναλαµβάνει ο Γιώργος µε πνεύµα πρακτικό (το στερεότυπο της ανδρικής συµπεριφοράς) να ετοιµάσει µέσα σε τρεις εβδοµάδες το πανηγύρι που υποτίθεται χρειάζεται µήνες, κόπους, σπασµένα νεύρα και άπειρα έξοδα αν το αναλάβει η νύφη (για να δικαιώσει το όνειρο µε το οποίο τη µεγάλωσαν), αλλά το τελικό αποτέλεσµα είναι ένα ακόµηπανηγυρτζίδικο σόου γάµου.
Η διαφορά είναι ότι ο γαµπρός υποτίθεται ότι είναι χαλαρός, περνάει ώρες µε τους κολλητούς του βλέποντας µπάλα και στα κενά του κάνει όλες τις δουλειές του γάµου τηλεφωνικά µε τον Χρυσό Οδηγό. Και βρίσκει αµέσως το τέλειο νυφικό, τα τέλεια παπούτσια, την τέλεια κοµµώτρια, τον τέλειο χώρο για δεξίωση, όπου και η τούρτα µε το ζαχαρωµένο ζευγαράκι στην κορυφή.
Κάτω δεξιάστην οθόνηείναι γραµµένο το ποσό των 20.000 ευρώ και σε κάθε συµφωνία που κλείνεται, το ποσό µειώνεταιαναλόγως µετο κόστος, σαν τους µετρητές της βενζίνης. Σπουδαίο εύρηµα για µια επιχείρηση, όπου το χρήµα µετράειπόντο πόντο την ψευδοευτυχία µιας πανηγυρτζίδικης ψευτοτελετής. Καιαλίµονο, όλο αυτό καταλήγει στην εκκλησία γιανα ευλογηθεί. Μυστήριο ο γάµος; Οχι δα. Ενα ακόµη τηλεπαιχνίδι.
Αυτό µας έλειπεαπό την τηλεόρασή µας. Ενα γαµήλιο, τηλεοπτικό σούπερ µάρκετ µε τον αποβλακωτικό φωτισµό της ριαλιτζίδικης κάµερας, ίδιο ακριβώς µε εκείνον σταράφια των πολυκαταστηµάτων, να συντηρείτον βουλιµικό αυτοµατισµό του εθισµένου καταναλωτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου