Σημασία έχει το θέαμα, έλεγαν και όλοι εκείνοι που ενίσχυαν καθημερινώς την εικόνα της Τζούλιας προβάλλοντάς την σαν δόλωμα τηλεθέασης. Συνήθως ημίγυμνη.Κάπως έτσι έγινε φίρμα. Σερβίροντας και εκείνη τον εαυτό της σαν καταναλωτικό έδεσμα. Μέχρι το κρεσέντο του βίντεο πορνό που έκανε την αγορά να σπαρταρήσει από λαχτάρα και ικανοποίηση για την απόλυτη ικανοποίηση των ερεθισμένων ενστίκτων της.
Αυτό που συνέβη με την κυκλοφορία του βίντεο πορνό της Τζούλιας Αλεξανδράτου δεν διέφερε διόλου από αυτό που συνέβη και με το διαζύγιο των λατσιομενεγάκηδων. Ήταν ένα ακόμη ξέσπασμα του παθολογικού κανιβαλισμού που χαρακτηρίζει τις κοινωνίες, οι οποίες καταναλώνουν ανθρώπους- προϊόντα.
Και κανένα οικονομικό μέτρο, καμιά απολύτως κρίσιμη στιγμή μιας κοινωνίας, δεν μπορεί να βάλει φρένο στις επιθυμίες ενός καταναλωτή που έχει εθιστεί και ζητά όλο και περισσότερο την αφασική «ανακούφιση» από την κατανάλωση προσωπικών στιγμών κάθε διασημότητας είτε έρωτες, γάμοι, διαζύγια είναι είτε, γιατί όχι, ένα σεξουαλικό σόου υπερπαραγωγή που συζητείται ανά τη μεσημεριανοαπογευματινή κουτσομπολίστικη τηλεόραση, τα γραφεία και τα καφενεία με την πλήρη νομιμοποίηση που προσφέρει η τηλεδιασημότητα της πρωταγωνίστριας. Γιατί στο κάτω κάτω, χίλιες ταινίες πορνό κυκλοφορούν, ποτέ δεν θα είχε διανοηθεί κανείς να τις συζητήσει στα πάνελ, αν δεν έσπαγε το «ταμπού» η αναγνωρισμένη Τζούλια της καθημερινής «οικογενειακής τηλεδιασκέδασης».
Της Πόπης Διαμαντάκου - ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου